Bir gün, Ebüdderdâ hazretlerinin "radıyallahü anh" ziyâretine bir genç gelip; "Efendim, sizden bir hadîs-i ÅŸerîf öÄŸrenmeye geldim" dedi. "Ne için öÄŸreneceksin?" diye sorunca da; "Amel etmek ve baÅŸkalarına da öÄŸretmek için efendim" dedi.
Hazret-i Ebüdderdâ;
"Pekâlâ" buyurdu.
Åžu hadîsi nakletti:
"Bir kimse, sırf dînini öÄŸrenmek ve baÅŸkalarına da öÄŸretmek için birkaç adım yürürse, melekler, onun ayakları altına kanat gerer ve onun için duâ ve istiÄŸfar ederler".

FÄ°LÂNDAN DÂVÂCIYIM

Bir genç de bu zâtın huzûruna gelerek; "Efendim, ben filândan dâvâcıyım" dedi. "Niçin?" buyurunca; "DiÅŸimi kırdı" dedi.
Hazret-i Ebüdderdâ;
"Onu affet" buyurdu.
"Affetmem" deyince;
"Ama Peygamber Efendimiz; "Birinden zarar gören kimse onu affederse, Allahü teâlâ da onu affeder" buyuruyor" dedi.
Gencin fikri deÄŸiÅŸti.
"Öyleyse affettim” dedi.

GIYBET HARAMDIR

Yine birinin arkasından konuÅŸup gıybetini yapıyorlardı ki, Ebüdderdâ hazretleri; "Gıybet haramdır, vazgeçin!" diye îkaz etti. Ama vazgeçmediler. Bu defâ sordu onlara: "O kiÅŸi bir kuyuya düÅŸse, ne yaparsınız?"
"Koşup kurtarırız".
"AteÅŸte yansa?"
"Hemen kurtarırız".
"Peki, niye gıybetini yapıyorsunuz öyleyse?" buyurunca, duygulandılar. Ä°nsâfa gelip, gıybetten vazgeçtiler.