Osmân Bey'in dedesi Gündüz Alp avlanırken, bir nidâ duydu.
Birisi Ona;
"Hey Gündüz Alp!" diye sesleniyordu.
Durup baktı etrâfa.
Kimsecikler yoktu.
"Kimsin?" diye bağırdı.
Aynı ses;
"Ben Kayı ÅŸeyhiyim. Semerkant'tan sesleniyorum. DiyeceÄŸim ÅŸu ki, ErtuÄŸrul'a iyi bak. Zîra o, bir devletin temelini atacak!" diye cevap verdi.
Gündüz Alp;
"BaÅŸ üstüne" dedi.
Heyecandan tüyleri diken diken oldu.
Atına atlayıp, sür'atle sürdü.
Ama atı aksi yöne seÄŸirtti.
Bir çadırın önünde durdu.
"Hayırdır inşallah" dedi.
Ve indi attan.
Merakla girdi çadıra.
Nurlu bir zât görüp;
"Kayı Şeyhi siz misiniz?" diye sordu.
O nurlu zat
cevâbında;
"Hayır, ben Molla Tâceddin Hârezmî'yim. Ey Gündüz! Evlâdından ErtuÄŸrul'a dikkat et. O, yakında çok kuvvetli bir devlet kuracak" dedi.
Bir kaç gün geçti.
Obaya, Alp Sofî adında bir derviÅŸ geldi.
Gündüz Alp'i
buldu ve Ona;
"Åžeyhimin emriyle geldim. Bilesin ki Selçuklu ikbâlden düÅŸer, siz, Selçuklu yerine geçersiniz" dedi.
Üç gün sonra
Resûl-i kibriyâ
"sallallahü aleyhi ve selem" Gündüz Bey'in rüyasına girip;
"Ey Gündüz! Kayı Hân soyundan gelenler, yakında çok büyük bir devlet kurarlar. Onlardan biri Kostantiniyye'yi de fetheder. Git bul onları, bu müjdemi söyle ki, ona göre tedârik göreler" buyurdu. (devamı yarın)