Hak teâlâ, hiç bir ÅŸey yaratmadan önce Habîbinin nûru'nu halk eyledi.
Nitekim Hak tâlâ
hadîs-i kudsîde;
"Sen olmasaydın, hiç bir ÅŸey yaratmazdım" buyurdu.
Âdem aleyhisselâm yaratılmadan önce, yer yüzünde "cinnîler" yaşıyordu.
Sonra kavga-cidâl
yapıp kan döktüler.
Hak teâlâ onlara, gökteki meleklerden müteÅŸekkil bir ordu gönderdi.
BaÅŸlarına Ä°blîs'i verdi.
Zîrâ henüz isyân etmemiÅŸti.
Adı Azâzil idi.
Cinleri, yer yüzünden sürüp, oralara kendileri yerleÅŸtiler.
Azâzil, göklerin ve yerin idârecisiydi.
Bâzan yer yüzünde,
bazen de göklerde,
hep ibâdet yapardı.
Cenette kırk bin sene bekçilik,
Meleklere, seksen bin yıl emîrlik,
ve onlara hocalık yaptı.
Hak teâlâ Âdem Nebî'yi yaratmak dileyince, melekler;
"Yâ Rabbî, biz sana hamd ediyor ve seni tesbîh ediyoruz. Yerde fesat çıkarıp kan dökecek kimseleri niçin yaratacaksın?" dediler.
Hak teâlâ
meleklere;
"Ey meleklerim! Sizin bilmediÄŸinizi ben bilirim. Siz, onların iÅŸlerine bakarsınız. Ben, niyetlerine bakarım. Siz, günah iÅŸlemekten mâsumsunuz. Onlarsa, günâh iÅŸleyip, sonra piÅŸmân olurlar. Sizin bu hâlinizi sevdiÄŸim gibi, onlar günah iÅŸleyip tövbe edince affetmeyi de severim" buyurdu
Meleklerin niyeti,
hikmeti öÄŸrenmekti.
Yine de üzüldüler.
"Bu suâli niçin sorduk?" dediler.
Çok piÅŸmân oldular.
Ve istiğfar eylediler. (devamı yarın)