(Dünden devam)
Resûlullah Efendmiz mi'râca çıkıp geri geldiÄŸinde mubârek yatakları henüz sıcak ve abdes aldığı suyun hareketi henüz durmamış idi.
Kâfirler iÅŸitince;
"Akla uymaz" dediler.
Ä°nkâr ettiler.
Ve doÄŸruca hazret-i Ebû Bekr'e gidip;
"Y Ebâ Bekr! Efendinin da'vâ ettiÄŸi ÅŸeyi iÅŸittin mi?" dediler.
"O neymiÅŸ?" buyurdu.
"Bu gece göklere çıktım, ArÅŸa gitdim ve geri geldim diyor" dediler.
Hazret-iEbû Bekr
"radıyallahü anh"
Hiç duraklamadı.
Tereddüdsüz tasdîk edip;
"EÄŸer O söylediyse doÄŸrudur. Çünki Ondan yalan söz sâdır olmaz" buyurdu.
Bu sebeple Ona
"Sıddîk" denildi.
Hazret-i Ä°mâm-ı Alî
radıyallahü anh da;
"Ebû Bekr-i Sıddîk adı, gökden inmiÅŸdir" diye yemîn etmiÅŸtir.
Sebebi ÅŸu ki,
meâl-i ÅŸerîfi;
"DoÄŸru haberde gelen ve Onu tasdîk eden..." olan âyet-i kerîmede, tefsîr erbâbı, doÄŸru haberle gelenin Resûlullah, Onu tasdîk edenin de Ebû Bekr-i Sıddîk olduÄŸunu söylemiÅŸ olmalarıdır.
Ä°brâhîm bin Hasen
"radıyallahü anh"
rivâyet ediyor:
Resûl-i Ekrem
"aleyhisselâm";
"Ebû Bekr, dünyâya geldiÄŸinde, Hak sübhânehü ve teâlâ hazretleri, Cennete hitâben; (Ä°zzim ve celâlim hakkı için, sana, yalnız Ebû Bekr'i sevenleri koyacağım!) demiÅŸtir" buyurdu.