Örtünme âyete gelmeden önce kadınlar Hazret-i Resûl-i ekrem'in "sallallahü aleyhi ve sellem" huzûr-u ÅŸerîflerine gelir, islâmiyyetten sorar, bilmediklerini öÄŸrenirlerdi.
Bir gün, yine
huzurda idiler.
KureyÅŸ hâtunlarından birisi yüksek sesle konuÅŸurken, hazret-i Ömer "radıyallahü anh" geldi.
Ä°çeri girmek için
müsâde istedi.
Hâtunlar Onun sesini duyar duymaz hemen kalkıp, sür'atle perde arkasına çekildiler.
Hazret-i Ömer
radıyallahü anh
içeri girdi.
Bakdı ki, hazret-i Resûl-i ekrem "sallallahü aleyhi ve sellem" gülüyor.
Merak edip;
"Yâ Resûlallah! Niçin gülersiniz" diye sordu.
Server-i kâinât
aleyhissalevât
"Bu hâtunlara hayret etdim ki, az önce benim yanımda idiler. Ne vakit ki senin sesini iÅŸittiler, hemen kaçıp, perde arkasına girdiler" buyurdu.
Hazret-i Ömer
radıyallahü anh
"Ey kadınlar! Resûlullahın huzûrunda iken korkmuyordunuz da, benim sesimi iÅŸitince niçin korkup kaçtınız?" diye seslendi.
Hâtunlar
cevaben;
"Yâ Ömer! Sen yaratılışda ÅŸiddetli ve gadablısın. Onun için sesini iÅŸitince, korkup perde gerisine çekildik" dediler.
Server-i kâinât
aleyhissalevât
"Ey Hattâb oÄŸlu! Varlığım yed-i kudretinde olan Allahü teâlâya yemîn ederim ki, ÅŸeytân yolda sana rastlasa, muhakkak yolunu deÄŸiÅŸtirir" buyurdu.