Resûl-i ekrem Efendimiz bir sabâh nemâzını kıldıkdan sonra, mubârek arkasını mihrâba verip, Eshâb-ı güzîne;
"Ben bu gece bir garîb rü'yâ gördüm" buyurdu.
Ve ÅŸöyle anlattılar:
Kendimi Cennetde gördüm. Cennetin etrâfını seyr ederken, bir büyük köÅŸk gördüm. YüksekliÄŸi yüz fersâh idi.
O zaman
hâtırıma;
"Bu yüksek makâm acaba hangi Peygamberindir" diye geldi.
Böyle düÅŸünürken,
melekleri gördüm.
Yanlarına varıp;
"Bu yüksek makâm, acabâ hangi peygamberindir?" diye sordum.
O melekler
cevâbında;
"Hiçbir Peygamberin deÄŸildir. Arab evlâdından bir kimsenindir" dediler.
Dedim ki:
"Ben arab evlâdındanım".
"KureyÅŸdendir" dediler.
"Ben de KureyÅŸdenim".
"Ümmet-i Muhammeddendir".
"Muhammed benim".
Melekler;
"Çihâr yâr-i güzînden Ömer bin Hattâb "radıyallahü anh" hazretlerinindir" dediler.
Bu rüyayı
anlattı ve;
"Yâ Ömer, o köÅŸkün içinde sana mahsûs bir hûrî vardı ki, Onun güzelliÄŸini diller anlatamaz. Lâkin senin gayretinden yüzüne bakmadım" buyurdu.
Hazret-i Ömer
radıyallahü anh
ağlıyarak;
"O köÅŸk de, o hûri de, bu Ömer de sana fedâ olsun yâ Resûlallah!" dedi.