Osmân Gâzi Ertuğrul Gâzi'nin küçük oğlu, Osmânlı devleti'nin kurucusudur.
Ertuğrul Gâzi de hâlis bir müslümandı.
Gözü pek, cesur
bir kumandandı.
Babası Süleymân Şâh, aşîretiyle Orta asya'dan çıkıp bu ellere geldi.
Fıratı geçerken
düşüp boğuldu.
Ertuğrul Gâzi, dörtyüz kadar bahadırla yola devam etti. Sultân Öyüğü'ne ulaştıklarnda, iki ordunun savaştığını gördüler.
Moğollar ile
Selçuklular.
Selçuklu Türkleri bozulmak üzereydi.
"Zayıfa yardım, töremizdir" dediler.
Zayıfa destek verdiler.
Durum değişti.
Moğollar yenildi.
Selçuklu hükümdârı Alâaddîn Keykûbât, Ertuğrul'a teşekkür için Söğüt'ü kışlak, Domaniç'i de yaylak verdi.
Ertuğrul Gâzi,
Uç beyi oldu.
Herkese şefkatli davranır, duâlarını alırdı. Allah dostlarına gider, istifâde ederdi.
Bir Velîye misâfir
olmuştu bir gece.
Tam yatacaktı ki, asılı "Kur'ân-ı kerîm" gördü kıble duvarında.
Allah kelâmına olan
saygısından, iki diz
üzerinde sabahladı.
Ayağını uzatıp yatamadı.
Bir ara uyuyakaldı.
Ve rü'yâ gördü.
O rüyâ'da
kendisine;
"Ey Ertuğrul! Sen benim kitabıma hürmet ettin. Ben de, senin evlât ve ahfâdına bir devlet ve saltanat vererek ikrâm ederim" denildi.