Hazret-i Mûsâ aleyhisselâm zamanında çok günahkâr bir kişi vardı.
Bir gün Hastalandı.
Sonra da öldü.
İnsanlar onun ölüsünü bir kenara attılar. O anda cenâb-ı Haktan; "Yâ Mûsâ! O kulumu kefenleyip namazını kıl ve güzelce defnet!" diye vahiy geldi.
Mûsâ Nebî emri aldı.
Derhal yerine getirdi.
Ve ardından;
"Yâ Rabbî! O, çok günahkâr bir kişiydi. Bunun hikmeti nedir?" diye sordu.
Cenâb-ı Hak
Celle celâlüh;
"Yâ Mûsâ! O kulun günahı, halkın bildiğinden de daha çoktu. Ama o, bir gün Tevrat'a baktı. Orada Habîbim'in methini gördü. Kalbinde, Ona karşı muhabbet hâsıl oldu ve o sayfayı öpüp, yüzüne sürdü. İşte Habîbim'e olan bu sevgisi hürmetine o kulumun bütün günahlarını sildim ve onu dostlarımdan eyledim" buyurdu.

TANIYOR MUSUN?

İnsanların ve cinlerin Peygamberi olan Muhammed Mustafâ "sallallahü aleyhi ve selem" hazretleri yirmi yaşlarında iken melekleri görmeye başladı.
Bir gün iki melek gördü.
Biri diğerine Onu gösterip;
"Şu zâtı tanıyor musun?" diye sordu.
Öbür melek tanıyordu.
Ona cevap verip;
"Tanımaz mıyım. O, bütün âlemlerin hidâyetine sebep olacak olan son Peygamberdir. Ama henüz dâvet zamanı gelmedi" dedi.