(Dünden devam)
Ä°drîs aleyhisselâm'a hazret-i Cebrâil dört defâ geldi ve Allahü teâlânın emir ve yasaklarını bildirdi.
O da halka teblîÄŸ etti.
Kendi de bu emir ve yasakları büyük bir dikkatle yerine getirirdi.
Çok ibâdet ederdi.
Meleklerle görüÅŸürdü.
Melekler, cemâatler hâlinde ziyâretine gelir, Onunla sohbet ederlerdi.
O da o meleklerin her birinin ismini, vazifesini, okuduÄŸu tesbîhi bilir, göÄŸe yükselirlerken onları seyrederdi.
Bulutlara emir verirdi.
Onun emriyle bulutlar sağa sola dağılırlardı.
Bir mûcizesi de, gökyüzüne çıkıp, melekût âleminin acâyip hâllerini seyretmesiydi.
Kavmine nasîhat ederdi.
Resûlullah'tan bahsederdi.
Onu methü senâ ederdi.
Nûh tûfanını da bildirdi.
Tafsilâtıyla anlattı.
Fakat PeygamberliÄŸine delâlet eden bu kadar açık mûcizeleri görmelerine raÄŸmen, kavminden pek az kimse Ona îmân etti.
ÇoÄŸu karşı geldi.
İnanmadılar.
Ä°drîs Nebî üzüldü.
Hicrete karar verdi.
Mü'minlere de emretti.
Birlikte Bâbil'den çıktılar.
Nil nehrine ulaştılar.
Ä°drîs aleyhisselâm nehrin kenarında durup, Allahü teâlâyı tesbîh etti.
Sonra yanındakilere;
"İşte, terk edip geldiğiniz yerdeki gibi bir nehir" dedi. (devamı var)