(Dünden devam)
İdrîs aleyhisselâm'a hazret-i Cebrâil dört defâ geldi ve Allahü teâlânın emir ve yasaklarını bildirdi.
O da halka teblîğ etti.
Kendi de bu emir ve yasakları büyük bir dikkatle yerine getirirdi.
Çok ibâdet ederdi.
Meleklerle görüşürdü.
Melekler, cemâatler hâlinde ziyâretine gelir, Onunla sohbet ederlerdi.
O da o meleklerin her birinin ismini, vazifesini, okuduğu tesbîhi bilir, göğe yükselirlerken onları seyrederdi.
Bulutlara emir verirdi.
Onun emriyle bulutlar sağa sola dağılırlardı.
Bir mûcizesi de, gökyüzüne çıkıp, melekût âleminin acâyip hâllerini seyretmesiydi.
Kavmine nasîhat ederdi.
Resûlullah'tan bahsederdi.
Onu methü senâ ederdi.
Nûh tûfanını da bildirdi.
Tafsilâtıyla anlattı.
Fakat Peygamberliğine delâlet eden bu kadar açık mûcizeleri görmelerine rağmen, kavminden pek az kimse Ona îmân etti.
Çoğu karşı geldi.
İnanmadılar.
İdrîs Nebî üzüldü.
Hicrete karar verdi.
Mü'minlere de emretti.
Birlikte Bâbil'den çıktılar.
Nil nehrine ulaştılar.
İdrîs aleyhisselâm nehrin kenarında durup, Allahü teâlâyı tesbîh etti.
Sonra yanındakilere;
"İşte, terk edip geldiğiniz yerdeki gibi bir nehir" dedi. (devamı var)