Hanım sahâbîlerden hazret-i Ümmü Hiram "radıyallahü anhâ", Efendimiz'in "aleyhissalâtü vesselâm" süt teyzesidir.
Resûlullah Efendimiz, sık sık ziyâretine giderdi bu hanımın.
Yine bir gün gitmişlerdi.
Bir miktar uyudular.
Gülerek uyandılar.
Ümmü Hiram merak etti.
Ve kendilerine;
"Gülmenize sebep nedir yâ Resûlallah?" diye sordu.
Efendimiz;
"Bir rüyâ gördüm de sevincimden güldüm" buyurdular.
"Ne gördünüz yâ Resûlallah?"
"Rüyâmda ümmetimden bir kâfile gazâya gidiyordu. Ama karadan değil, denizden, gemilerle" buyurdular.
Ümmü Hiram;
"Yâ Resûlallah! Duâ buyurun, ben de onlardan olayım" diye arzetti.
Efendimiz;
"Yâ Rabbî! Bunu da onlardan eyle! diye duâ buyurdular.
Aradan yıllar geçti.
Efendimiz vefât etti.
Hazret-i Osmân'ın hilâfeti zamanında Kıbrıs'a bir sefer düzenlendi.
Hazırlık tamamlandı.
Denize açılıyorlardı.
Ümmü Hiram "radıyallahü anhâ" da katıldı bu sefere.
Seksenaltı yaşındaydı.
Elinde kılıç, atını koştururken gençler imrenirdi Ona.
Tek gâyesi vardı:
Şehid olmak.
Ve kavuştu nihâyet.
Larnaka'da atı tökezledi.
Ve yere düştü.
Şehit olmuştu.