(Dünden devam)
Nûh Nebî Dermesil'e;
"Ben Nûh bin Lamek'im. Âlemlerin Rabbi olan Allahü teâlânın peygamberiyim. Sizleri, putları terk edip, Allahü teâlâya îmâna dâvet ediyorum" buyurdu.
Dermesil;
"Ey Nûh! Sen bize, bizim bilmediÄŸimiz ÅŸeyler anlatıyorsun. Biz senin saçmaladığını zannediyoruz. EÄŸer mecnûn isen, tedâvi edelim. Fakir isen yardım edelim" dedi.
Hazret-i Nûh;
"Ben deli deÄŸilim ki, tedâvi edesiniz. Fakir deÄŸilim ki, yardım edesiniz. Mülk Allahü teâlânındır. Benim sizden istediÄŸim tek ÅŸey, Lâ ilâhe illallah demeniz ve benim, Peygamber oduÄŸumu tasdik etmenizdir" buyurdu.
Dermesil dinledi.
Fenâ hâlde kızıp;
"Ey Nûh! Bu gün bayramımız olmasaydı, seni öldürürdüm" dedi.
Hazret-i Nûh'a ilk îmân eden, Amûre isminde bir hanımdır.
Bu hanımla evlendi.
Bundan üç oÄŸlu oldu.
Sâm, Hâm, Yâfes.
Üç de kızı oldu.
Hadûre, Nesûre, Mahbûre.
Bir kadın daha îmân etti.
Onunla da evlendi.
Ken'ân bu kadından oldu.
Fakat bu kadın daha sonra, Nûh aleyhisselâmın dîninden dönüp, mürted oldu.
Mü'minlerin sayısı azdı.
ÇoÄŸu inanmadı.
Hazret-i Nûh, inanmayanları Allahın azâbı ile korkuttu. (devamı yarın)