(Dünden devam)
Resûl-i ZîÅŸân hazretleri;
"Ey kızım! EÄŸer Allahın rızâsını ve benim rızâmı istersen, hemen git, Osmân'ın ayaklarına yüz sürüp özür dile. Yoksa ne Hakkın huzûrunda, ne de benim yanımda yerin kalmaz" buyurdu.
Hazret-i Rukayye
"radıyallahü anhâ"
Acele evine geldi.
Kapıya vurdu.
Hazret-i Osmân içeriden;
"Kimdir?" diye seslendi.
Hazret-i Rukayye
"radıyallahü anhâ"
"Zevcen Rukayye" deyince;
kapıyı açıp özür dilemek istedi.
Lâkin O râzı olmayıp, bilakis o hazret-i Osmân'ın mubârek ayaklarına kapanmak istedi.
Hazret-i Osmân mâni oldu.
Hazret-i Rukayye
"radıyallahü anhâ";
"Babamın emrini yerine getirmedikçe içeri girmem!" deyip, mubârek yüzünü hazret-i Osmân'ın ayaklarına sürdü ve özür diledi.
Hazret-i Osmân
"radıyallahü anh";
"Ey Resûlullahın kızı! Ben de Allahü teâlânın aÅŸkına ve babanın hurmetine, elimin altındaki üçyüz câriyenin tamamını âzâd ettim" dedi.
O an hazret-i Cibrîl
Resûlullaha geldi.
Bunu haber verip;
"Yâ Muhammed! Hak teâlâ sana selâm eder ve buyurur ki: "Osmân'ın hafaza meleklerini kaldırdım. Bundan böyle hayrı ve ÅŸerri yazılmıyacak. Sualsiz hesâbsız Cennete dâhil olacak" diye bildirdi.