(dünden devam)
Hazret-i Abbâs "rarıyallahü anh" müslümân olduÄŸunu hiç kimseye söylemedi.
Bir müddet geçti.
Resûlullahı özledi.
Yanlarına gelmek istedi.
Efendimiz Ona;
"Senin bulunduÄŸun yerdeki cihâdın buraya gelmenden daha güzel ve faydalıdır" buyurdular.

UYGUN GÖRÜR MÜSÜNÜZ?

Efendimiz "aleyhisselâm" Hayber'de gâlip gelince, Eshâb-ı kirâmdan Hazret-i Haccac huzûruna geldi.
Önce selâm verdi.
Sonra izin isteyip;
"Yâ Resûlallah! Benim Mekke'de alacaklarım var. Bunları alıp size getirmek istiyorum. Ancak müslümân olduÄŸumu bilmemeleri lâzım, yoksa vermezler. Bir de sizin hakkınızda uygun olmayan sözler söylemek icâb ederse, söyliyebilir miyim?" dedi.
Efendimiz izin verdi.
O vakit koÅŸtu Mekke'ye.
KureyÅŸ müÅŸriklere;
"Ey KureyÅŸliler! Gelin, toplanın, size müjdelerim var" dedi.
MüÅŸrikler merak edip;
"Ne müjdesi?" dediler.
Hazret-i Haccac;
"Müslümanlar Hayber'de büyük yenilgiye uÄŸradılar. Muhammed esir alındı. Onu Mekke'ye getirecekler ve Onu siz öldüreceksiniz" dedi.
Onlar bunu duydular.
Sevince garkoldular.
Bu sevinçle hazret-i Haccac'a olan borçlarını fazlasıyla ödediler.
(devamı yarın)