(dünden devam)
Hazret-i Abbâs "rarıyallahü anh" müslümân olduğunu hiç kimseye söylemedi.
Bir müddet geçti.
Resûlullahı özledi.
Yanlarına gelmek istedi.
Efendimiz Ona;
"Senin bulunduğun yerdeki cihâdın buraya gelmenden daha güzel ve faydalıdır" buyurdular.

UYGUN GÖRÜR MÜSÜNÜZ?

Efendimiz "aleyhisselâm" Hayber'de gâlip gelince, Eshâb-ı kirâmdan Hazret-i Haccac huzûruna geldi.
Önce selâm verdi.
Sonra izin isteyip;
"Yâ Resûlallah! Benim Mekke'de alacaklarım var. Bunları alıp size getirmek istiyorum. Ancak müslümân olduğumu bilmemeleri lâzım, yoksa vermezler. Bir de sizin hakkınızda uygun olmayan sözler söylemek icâb ederse, söyliyebilir miyim?" dedi.
Efendimiz izin verdi.
O vakit koştu Mekke'ye.
Kureyş müşriklere;
"Ey Kureyşliler! Gelin, toplanın, size müjdelerim var" dedi.
Müşrikler merak edip;
"Ne müjdesi?" dediler.
Hazret-i Haccac;
"Müslümanlar Hayber'de büyük yenilgiye uğradılar. Muhammed esir alındı. Onu Mekke'ye getirecekler ve Onu siz öldüreceksiniz" dedi.
Onlar bunu duydular.
Sevince garkoldular.
Bu sevinçle hazret-i Haccac'a olan borçlarını fazlasıyla ödediler.
(devamı yarın)