Ebû Müslim Havlânî hazretleri bir sohbetinde sevdiklerine; "Ben birinin her istediÄŸini versem, her dediÄŸini yapsam, yarın Allahü teâlânın huzûrunda beni kötüler. Birine de zorluk çıkarsam, ağır iÅŸler yaptırsam, yarın Allahü teâlânın huzûrunda beni metheder" buyurdu.
Dinleyenler şaşırdı.
Bir şey anlamadılar.
Ve sordular:
"O kimdir efendim?"
"Vallahi o benim nefsimdir" buyurdu.

SÂHÄ°PLERÄ°N NEREDE?

Bu büyük zat harâbe bir yer görünce, başında durup; "Ey harâb olan ev! Senin eski sâhiplerin nerede? Üzerinde yaÅŸayanlara ne oldu?" diye sorardı.
Ve biraz beklerdi.
Cevap gelmezdi.
Kendi cevap verip;
"Hepsi ölüp gittiler. Geriye amelleri kaldı. Her arzu ve hevesleri bitti. Geriye günahları kaldı. Ey insanoÄŸlu! Günahı terketmek, tövbe etmekten daha kolaydır" derdi.

DAHA HAYIRLIDIR

Bir sohbetinde de; "Benim en güzel ÅŸekilde yetiÅŸtirip büyüttüÄŸüm çok tatlı ve sevimli bir evlâdım olsa ve en sevimli çağında vefât etse, Allahü teâlânın bu takdîrinden râzı olmak, bana dünyâdan ve dünyâdaki herÅŸeyden daha hayırlıdır" buyurdu.

GÖZÜMÜZLE GÖRSEK DE

Bir gün de sevdiklerine: "Öyle yaşıyalım ki, dünyada iken Cennet'i ve Cehennem'i gözümüzle görsek, ÅŸimdiki yaptıklarımıza ilâve edeceÄŸimiz bir ÅŸey olmasın. Yâni sanki âhirete gitmiÅŸ, her ikisini de görmüÅŸ gibi hareket edelim" buyurdu.