Fahreddîn-i Râzî hazretleri bir gün vâz ediyor, Sultân da dinliyordu. Bir ara; "Ey dünyânın Sutânı! Ne senin saltanatın kalır, ne de Râzî'nin bu hâli" dedi.
Ağlıyordu.
Ardından;
"Hepinizin dönüÅŸü Allahadır" meâlindeki âyet-i kerîmeyi okudu. Sultân ve câmide bulunan herkes aÄŸladılar.

ALLAHA ARZ EDÄ°YORUM

Fahreddîn-i Râzî hazretleri, Sultân Muhammed HarzemÅŸâh'a, mektup yazıp bâzı sâlih kimseler hakkında istirhâmda bulundu.
Åžöyle diyordu:
"Bu mektubumu zâhirde size, hakîkatte Allahü teâlâya arzediyorum. Ä°stediÄŸimi verirseniz, hakîkatte veren yine Allahü teâlâdır. Siz de sevap kazanırsınız, vesselâm"

SIRF ALLAHA GÜVENÄ°RSE

Bir gün ÅŸöyle anlattı:
"Bir kimse, Allahü teâlâdan baÅŸkasına îtimâd ederse, bu îtimâdı, onun belâ, mihnet, sıkıntı ve zorluk çekmesine sebeb olur.
Kula îtimat etmezse.
Rabbine güvenirse.
Ä°stediÄŸi ÅŸey en güzel ÅŸekilde hâsıl olur ki, her Müslüman bunu böyle bilmelidir".

KULDAN Ä°STEYÄ°NCE…

Bir gün de buyurdu ki:
"Ä°nsan birisinden bir ÅŸey isterken, istediÄŸi ÅŸeyin o kimsede emânet bulunduÄŸunu bilmelidir.
Çünki o da kuldur.
Kendi gibi âcizdir.
Bu îtibârla insan, hakîkî sâhibinin Allahü teâlâ olduÄŸunu hâtırdan çıkarmamalı, isteklerini Allahü teâlâ'dan istemelidir".