Ferîdüddîn-i Attâr hazretleri anlatır: Sâlihlerden biri, ibâdet için bir mescide girdi. Sabaha kadar ibâdet edecekti. Gece yarısı kapı gıcırdadı. Sanki mescidin kapısı açılıp, içeri biri girmiÅŸti.
Öyle zannetti.
Kendi kendine;
"Bu vakitte mescide gelen büyüklerden olmalı" diye düÅŸünüp, namazını daha bir dikkatli kılmaya baÅŸladı.
Duâlar etti, aÄŸladı.
Sonra geriye baktı.
Gördü ki kapının yanında bir köpek yatıyor. Kendinden utandı ve büyük piÅŸmanlık içinde; "Yazıklar olsun sana ey nefsim! Bütün bir gece ÅŸu köpek için ibâdet yaptın" dedi.

SAKIN BENÄ° SATMA

MoÄŸol istilâsında, Ferîdüddîn-i Attâr hazretleri bir MoÄŸol askerinin eline esir düÅŸtü. O asker onu öldürmek istediÄŸinde, halk o askere; "Bu zâtı öldürme, sana bin akçe verelim" dediler.
"Hayır!" dedi.
Kabul etmedi.
Tam öldürecekti ki, büyük Velî o askere; "Acele etme. Benim için daha fazla fiat verirler" deyince, öldürmedi.
Bir müddet geçti.
Oraya biri geldi.
O askere; "Bu zâtı öldürme
zsen, sana bir torba saman veririm" dedi. Mübârek zat; "Ä°ÅŸte benim fiatım budur" dedi.
Asker sinirlendi.
Ve Onu ÅŸehîd etti.
Åžehâdet ÅŸerbetini içen Ferîdüddîn-i Attâr hazretleri (kuddise sirruh), kesik başını elleri arasına aldı. O vaziyette koÅŸmaya baÅŸladı.
Üç kilometre gitti.
Nihâyet tâkatı bitti.
Mübârek başı iki elinin arasında olarak yere düÅŸtü ve ruhunu teslim eyledi.