Ferîdüddîn-i Attâr hazretleri anlatır: Sâlihlerden biri, ibâdet için bir mescide girdi. Sabaha kadar ibâdet edecekti. Gece yarısı kapı gıcırdadı. Sanki mescidin kapısı açılıp, içeri biri girmişti.
Öyle zannetti.
Kendi kendine;
"Bu vakitte mescide gelen büyüklerden olmalı" diye düşünüp, namazını daha bir dikkatli kılmaya başladı.
Duâlar etti, ağladı.
Sonra geriye baktı.
Gördü ki kapının yanında bir köpek yatıyor. Kendinden utandı ve büyük pişmanlık içinde; "Yazıklar olsun sana ey nefsim! Bütün bir gece şu köpek için ibâdet yaptın" dedi.

SAKIN BENİ SATMA

Moğol istilâsında, Ferîdüddîn-i Attâr hazretleri bir Moğol askerinin eline esir düştü. O asker onu öldürmek istediğinde, halk o askere; "Bu zâtı öldürme, sana bin akçe verelim" dediler.
"Hayır!" dedi.
Kabul etmedi.
Tam öldürecekti ki, büyük Velî o askere; "Acele etme. Benim için daha fazla fiat verirler" deyince, öldürmedi.
Bir müddet geçti.
Oraya biri geldi.
O askere; "Bu zâtı öldürme
zsen, sana bir torba saman veririm" dedi. Mübârek zat; "İşte benim fiatım budur" dedi.
Asker sinirlendi.
Ve Onu şehîd etti.
Şehâdet şerbetini içen Ferîdüddîn-i Attâr hazretleri (kuddise sirruh), kesik başını elleri arasına aldı. O vaziyette koşmaya başladı.
Üç kilometre gitti.
Nihâyet tâkatı bitti.
Mübârek başı iki elinin arasında olarak yere düştü ve ruhunu teslim eyledi.