Saîd bin Cübeyr, Abdüllah bin Abbâs hazretlerinin elini tutmuÅŸ, gidiyorlardı.
Zemzem kuyusuna geldiler.
Orada bâzı kimseler Hazret-i Alî'yi kötülüyorlardı.
Hazreti ibni Abbâs yanlarına gidip;
"Allahü tebâreke ve teâlâ hazretlerine ve Resûlüne yaramaz sözler söyliyen kimdir?" diye sordu.
Onlar şaşırdılar.
Ve cevap verip;
"Bizim aramızda hiç kimse Allahü teâlâ'ya ve hazret-i Resûlullaha (sallallahü aleyhi ve selem) yaramaz söylemez" dediler.
Ä°bni Abbâs;
"Peki" dedi.
Ardından; "Alî bin Ebî Tâlib'e yaramaz söyleyen ve Onu kötüleyen var mıdır?" diye sordu.
Onlar;
"Evet vardır" dediler.
Buyurdu ki:
"Kulağımla işittim.
Server-i âlem;
"Her kim Alî'yi kötülerse, beni kötülemiÅŸ olur. Her kim beni kötülerse, Allahü teâlâ'yı kötülemiÅŸ olur. Her kim Allahü teâlâ'yı kötülerse, Allahü teâlâ onu yüzü üzerine Cehenneme atar" buyurdu".

EY HABÎBÄ°M

Allahü teâlâ ve tekaddes hazretleri, Ahzâb sûresi 33.cü âyet-i kerîmesinde meâlen; "Ey Habîbimin Ehl-i beyti! Allahü teâlâ, sizin günâhsız olmanızı istiyor" buyurdu.
EÄŸer sorulursa ki;
"Ehl-i beyt kimdir?"
Cevâbı ÅŸöyledir:
Ehl-i beyt, ezvâc-ı tâhirât ve Resûlün yakınları olan hazret-i Alî ve hazret-i Fâtıma ve hazret-i Hasen ve hazret-i Hüseyin'dir (radıyallahü anhüm).