Resûlullah Efendimiz (sallallahü aleyhi ve sellem) hazretleri, bir gün hazret-i Ömer'e buyurdular ki: Yâ Ömer! Cebrâîl (aleyhisselâm) benim yanıma geldi.
Selâm verdi.
Ben dedim ki:
"Yâ Cebrâîl! Bana, Ömer bin Hattâb'ın göklerdeki fazîletinden haber ver".
Cebrâil bana;
"Yâ Muhammed! Ömer'in fazîletlerinden sana Nûh aleyhisselâmın ömrü kadar (dokuzyüz elli sene) anlatsam, hepsini söylemeye kâdir olamam" dedi.
Resûl-i Ekrem;
"Ömer'in hışmından korkunuz! Zîra o gadablı olunca, Allahü tebâreke ve teâlâ hazretleri de gadablı olur" buyurdu.

SELÂM SÖYLE

Efendimiz buyurur ki:
Cebrâîl aleyhisselâm yanıma geldi ve; "Allahü tebâreke ve teâlâ hazretleri buyurdu ki: "Ömer'e benden selâm söyle ve Ona de ki, Onun rızâsı benim hükmüm, Onun hışmı benim adlimdir" dedi.
Rivâyet edilir ki:
Hazret-i Ömer bir gün hazret-i Ebû Zer'in elini tutup sıkmıştı.
Ebû Zer;
"Elimi incittin ey islâmın kilidi" dedi.
Hazret-i Ömer;
"Yâ Ebâ Zer! Bu nasıl sözdür?"diye sordu.
Hazret-i Ebû Zer;
"Arz edeyim" dedi.
Ve anlattı:
"Yâ Ömer! Hâtırlar mısın, bir gün Resûl-i Ekrem hazretleri; "Eğer aranızda yayılacak fitnelerden korkuyor iseniz, Ömer'in bereketi ile onlar size erişmez. Yâ Ömer, sen islâmın kilidisin" buyurmuştu".