(Dünden devam)
Semudlular bu kerameti gördüler.
"Şu sihre bakınız!" dediler.
Îman edemediler.
Yine inkâr ettiler.
● ● ●
Aslan yerinden kalktı.
Onlara hücum etti.
Hepsi kaçıştılar.
Evlerine girdiler.
Kapılarını kilitlediler.
Yine de rahat edemediler.
● ● ●
Arslanın korkusundan dışarı çıkamıyorlardı.
Pişman oldular.
Salih Nebiye gelip "Ey Salih! Bu belayı bizden def et, sana îman edeceğiz" dediler.
Ondan özür dilediler.
● ● ●
Salih Nebi emretti.
Arslan geri gitti.
O gün bir grup îmanla şereflendi.
Gerisi îman etmediler.
Küfürde inat ettiler.
● ● ●
Cenab-ı Hakk onlara musibetler gönderdi.
Kadınları kısır oldu.
Ağaçları kurudu.
Sığırları buzağı vermedi.
Davarları kuzulamadı.
Su kuyuları, biri hariç kurudu.
● ● ●
Bütün bunları Salih Nebi'den bildiler.
Toplanıp Ona geldiler.
"Ey Salih! Aramıza fitne soktun. Buradan çek git, yoksa seni öldürürüz" dediler.
Salih Nebi mescide döndü.
Ve müminlere, "Siz mescide devam ediniz. Ben bir müddet yalnız kalıp dağlarda Rabbime ibadet edeceğim" dedi ve ayrılıp dağlara çıktı.
(devamı yarın)