(Dünden devam)
Semudlulardan iki kişi çıkıp "Bu deveyi biz öldürebilirz" dediler.
Sonra dokuz kişi oldular.
Kabileleri dolaştılar.
Taraftar topladılar.
Semud oğullarının küçüğü-büyüğü, kadını-erkeği, devenin öldürülmesine rıza göstermişti.
● ● ●
Bu dokuz kişi plan yaptılar.
Devenin yoluna pusuya yattılar.
Yaklaşınca, ok attılar.
Deve yaralandı.
Ve yere düştü.
Üzerine atılıp boğazladılar.
Yavrusnu da öldürdüler.
Etlerini pay ettiler.
Ve pişirip yediler.
● ● ●
Kuşlar ve yırtıcı hayvanlar dile gelip "Şimdi Semud kavmi helak oldu" diye çağrıştılar.
Salih Aleynisselam bunu işitti.
Müminlerle oraya gitti.
O hâli görüp çok üzüldü.
Hatta ağladı.
Gözyaşları sakallarına aktı.
● ● ●
Yine de kavmi için "İlahi! Ahir zamanda göndereceğin âlemlere rahmet olacak olan Muhammed Mustafa hürmetine kavmime hidayet ver" diye dua etti.
O anda vahiy geldi.
Hakk teâlâ "Kavmine azap geleceğini bildir" buyurdu.
● ● ●
O, bu emri aldı.
Kavmine iletti.
Semudlular "Ey Salih! Elinden geleni ardına koyma" dediler.
Ertesi gün oldu.
Acayip hâller görüldü.
Görenler şaşırıyordu.
(devamı yarın)