Hazret-i Hüseyn (radıyallahü anh) rivayet eder: "Hazret-i Osman'ı katledenler, mescitte oturmuş pişmanlıklarını anlatıyorlardı ki, gök yüzünden bir şahıs belirdi.
Onlara göründü.
Sonra elini uzattı.
Resûl-i Ekrem Efendimiznin hücre-i seadetinden bir mushaf çıkarıp 'Muhammed Aleyhisselam, dininde ayrılık çıkaran ve fırkalara ayrılmaya sebep olan kimselerden uzaktır. Böyle olduğunu bilmiyor musunuz?' dedi".
● ● ●
Hazret-i Osman (radıyallahü anh) şehit olduğunda seksen iki yaşındaydı. Baki kabristanında defnolunup rahmet-i rahmana kavuştu. Allahü teâlâ haşra dek ondan razı olsun.

Cennet onun içindir

İslam dini yayılmaya başlayınca, her taraftan arablar Medine-i Münevvere'ye gelmeye başladılar.
Mescid-i şerifte, gelenler yer bulamadılar.
Mescit dar geldi.
Sahraya çıktılar.
Çadır kurup oturdular. Resûl-i Ekrem Efendimiz "Her kim bizim mescidimizi bir zira büyültürse cennet onun içindir" buyurdu.
Hazret-i Osman işitti.
Derhal ayağa kalktı.
Ve "Yâ Resulallah! Benim ne malım varsa sana feda olsun. Ben genişleteyim" dedi.
Kırk zira genişletti.
O anda vahiy geldi.
Rabbimiz "Allahü teâlânın mescitlerini, ancak Allah'a ve ahiret gününe inanan, namaz kılan, zekât veren ve Allah'tan korkan kimseler tamir eder..." mealindeki Tövbe suresi on yekizinci âyet-i kerimesini gönderdi.