(Dünden devam)
Hazret-i Ali sevindi.
Ve gözleri yaşardı.
Sevgili Peygamberimiz, kızı Hazret-i Fatıma'yı çok severdi. Bir ara mübarek kalplerine, "Fatıma'nın annesi hayatta olsaydı, çeyizini hazırlardı" düşüncesi geldi.
Mahzun olmuşlardı.
● ● ●
Hakk teâlâ emretti.
Hazret-i Cibril geldi.
Ve Hakk teâlânın "Habibime selam söyle, hiç merak etmesin. Fatıma'nın bütün ihtiyaçlarını, elbiselerini cennetten temin edip yakında mümin ve sadık bir kuluma vereceğim" buyurduğunu haber verdi.
● ● ●
O Server bunu işitti.
Fevkalade sevindi.
Secde-i şükre vardı.
Cebrail aleyhisselam Hakk teâlânın huzuruna varıp tekrar geri döndü. Elinde bohçayla örtülmüş bir altın sini ve yanında bin melek vardı.
● ● ●
O sinileri getirdiler.
O Resule arzettiler.
Resûl-i Ekrem Efendimiz bunları görünce "Ey kardeşim Cebrail! Hakk teâlânın bize emri nedir, bu siniler ne içindir?" diye sordu.
Hazret-i Cibril "Anlatayım" dedi.
● ● ●
Ve şöyle anlattı:
"Yâ Resulallah! Hakk teâlâ sana selam etti ve 'Ben, Habibimin kızı Fatıma'yı Ali'ye verdim ve Arş-ı âzamda nikâh ettim. Habibim de Eshabı arasında nikâh etsin. Sinilerin birinde cennet elbiseleri var, Fatıma'ya giydirsin. Diğer sinilerde cennet yemekleri var, onlarla da Eshabına ziyafet versin' buyurdu" diye haber verdi. (devamı yarın)