(Dünden devam)
Lût aleyhisselamın içi sıkıldı.
Onlara nasihat etti.
Dinlemediler.
Çok üzülüp:
"Ä°çinizde aklı başında kimse yok mudur?" buyurdu.
Onlar ise ısrar edip:
"O misafirleri bize teslim et!" dediler.
● ● ●
Hazret-i Lût, o azgınlara "Ä°ÅŸte kızlarım, iman edip onları nikâhla alın!" dedi.
Ama istemediler.
Âdeta kudurmuÅŸlardı!
Hazret-i Lût'a:
"Senin kızlarınla bir işimiz olmadığını ve ne istediğimizi sen iyi biliyorsun" dediler.
● ● ●
Tekrar nasihat etti.
"Dağılın, gidin!" dedi.
Dağılmadılar.
Hazret-i Lût'un içi daraldı!
Çaresiz kaldı.
Ve "Keşke size yetecek kuvvetim olsaydı veya sağlam bir kaleye sığınabilseydim" dedi.
Ellerini kaldırıp:
"Yâ Rabbî! Bunların ÅŸerrinden sana sığınıyorum" dedi.
● ● ●
Hazret-i Cibril bunu duydu.
DiÄŸer meleklere dönüp "Bu, dördüncü ÅŸehadetidir" dedi.
Hazret-i Lût'un bu kadar sıkılıp daraldığını gören melekler, Ona meseleyi açtılar.
Kendilerini tanıttılar.
Vazifelerini açıkladılar.
Ve kendisine "Ey Lût! Kapıyı aç ve geri çekil!" dediler.
O da öyle yaptı.
Kapıyı açtı.
Kendi geriye çekildi.
(devamı yarın)