(Dünden devam)
Hazret-i Ali o yiğide “Bu gece aranızdaki münakaşanız neydi?” diye sordu.
O şöyle arz etti:
“Yâ Ali! Allah biliyor. Ne zaman ki bu hatuna el uzatsam, o sırada üzerime bir hınzır/domuz yavrusu saldırırdı ki aklım başımdan giderdi.
Elimi çekerdim.
O kaybolurdu.
Belki hayaldir diye, tekrar elimi kadına uzatmak istediğim zaman, yine o hınzır çıkar ve üzerime hücum ederdi.
Elimi çekerdim.
Yine kaybolurdu.
Kadın sinirlenip:
‘Benimle alay mı edersin. Elini kâh uzatır, kâh çekersin. Sair erkekler gibi yapmazsın?’ derdi”.
Aliyyül Mürteza:
“Allahü teâlâ, kemal-i lütfundan ve gayretinden, ana-oğul arasında böyle muameleyi reva görmediği için, böyle hâl vaki oldu” buyurdu.
● ● ●
Hazret-i Ali’nin “radıyallahü anh” ibadeti o kadardı ki her gece evinden, farz ve sünnet namazların tekbirlerinden ayrı olarak bin ayrı “tekbir” sesi işitilirdi.
Hilmi de çoktu.
Kolay kızmazdı.
Bir gün bir kölesini, ismiyle yedi kere çağırdı. Cevap vermeyince, sebebini anlamak için odadan çıktı.
Gördü ki orada.
Ona sordu ki:
“Niçin cevap vermedin?”
Köle cevaben:
“Seni imtihan ettim. Kızacak mısın diye denedim” dedi.
Hazret-i Ali:
“Allah’ın izniyle kızmam. Ama seni bu imtihana teşvik edeni kızdırayım da gör” buyurdu. Ve onu azat etti.