Hasan bin Ali Askeri hazretlerinin bir sevdiği anlatıyor:
“Bir gün İmam-ı Askeri hazretlerine maddi sıkıntı içinde olduğumu söyleyip ‘Bir dinarım dahi yoktur’ dedim.
Bana dönüp:
‘Yalan söyleme! Filan yere gömdüğün iki yüz dinarın var. Lâkin o paranın hayrını görmezsin’ buyurdu.
Ve yüz dinar verdi.
Çok teşekkür ettim.
Ama mahcup olmuştum.
Doğruca iki yüz dinarı gömdüğüm yere gidip baktım.
Ama bulamadım.
Para yerinde yoktu.
Meğer oğlum almış.
Hasan bin Ali Askeri hazretlerinin dediği gibi oldu”.
● ● ●
Talebelerinden biri anlatır:
“Zindana düşmüştüm.
Oradayken İmam-ı Askeri hazretlerinden dua istemek hatırıma geldi.
Bir mektup yazdım.
Sıkıntımı anlattım.
Bir şeyi unutmuşum.
Geçim sıkıntısı çektiğimi.
İmam-ı Askeri hazretleri, bana cevabında ‘Bu mektubumu aldığın gün, öğle namazını evde kılacaksın’ diye yazmış.
Hakikaten öyle oldu.
O gün serbest bıraktılar.
Sevinçle eve geldim.
Öğle namazımı kıldım.
O anda kapım çalındı.
Açtığımda İmam-ı Askeri hazretlerinin hizmetçisiyle karşılaştım. Bana yüz altınla bir mektup bırakıp döndü.
Mektubu açtım.
Merakla okudum.
‘Ne zaman bir ihtiyacın olursa bana gel. Allahü teâlânın izniyle istediğin şeye kavuşursun’ yazıyordu”.