Bir gün Peygamberimiz, Eshab-ı güzinle otururken, Hazret-i Cebrail geldi.
Resulullah’a:
“Yâ Muhammed! Hazret-i Yusuf’un ve Hazret-i İbrahim’in sakallarına bakmak istersen, Osman bin Affan'ın mübarek sakalına bak" dedi.
Ardından:
"Her kimin bir peygambere benzerliği varsa o kimse muhakkak ehl-i cennettir" diye haber verdi.
● ● ●
Cabir-i Ensari rivayet eder: Bir gün bir cenaze götürdüler. Resulullah Efendimiz namazını kılmadı.
Eshab-ı Kiram:
"Yâ Resulallah! Şimdiye kadar, her gelen cenazenin namazını kılardınız. Hikmeti ne ki bu cenazenin namazını kılmadınız?" diye sordular.
Cevabında:
"Bu şahıs, benim çok sevdiğim Osman'a düşmanlık ederdi. Osman'a buğzeden kimseye Allahü teâlâ buğzeder. Böyleyken onun namazını kılmam uygun mudur?" buyurdu.
● ● ●
İbni Abbas der ki:
Resul aleyhisselam "Osman'ın şefaatiyle cehenneme müstehak olan kimselerden yetmiş bin kişi cennete girse gerektir" buyurdu.
● ● ●
Abdullah ibni Ömer'den rivayet olunur ki Resûl-i Ekrem Efendimiz anlatır:
“Miraç gecesi dördüncü gökte, önüme bir elma düştü.
Alıp ikiye böldüm.
İçinden bir huri çıktı.
Kahkahayla gülerdi.
‘Sen kim içinsin?’ dedim.
Huri bana ‘Zulümle şehit edilen Osman bin Affan içinim’ dedi”. ("Menâkıb-ı çihâr yâr-i güzîn" kitabından alınmıştır.)