Anadolu erenlerinden Hasan Dede’nin sevdiklerinden biri, şiddetli göz ağrısına tutulmuştu bir gün.
Hiç dayanamıyordu.
Tabipler aciz kaldı.
Çaresizdi adam.
Seher vakti kalktı.
İki rekât namaz kıldı ve “Yâ Rabbî! Senin sevgili kulun Hasan Dede’nin hürmetine bana şifa ver!” diye yalvardı.
Sonra uyudu.
Ve rüya gördü.
Hasan Dede geldi yanına. Mübarek eliyle gözlerini meshedip “Şifa Allah'tandır!” buyurdu.
Adam sevindi.
Sordu hemen:
“İyileşecek miyim?”
Hasan Dede cevap verip “İnşallah kardeşim. Cenab-ı Hakk kendisine açılan eli boş çevirmez” buyurdu.
Uykudan uyandı.
Çok neşeliydi.
Ağrısı geçmişti.
Ve bir daha da görmedi göz ağrısı.
● ● ●
Hasan Dede’ye, zenginin biri, suyu bol olan "bir kuyu" bağışlamıştı. Ancak bir müddet sonra vazgeçip geri aldı. Bu hal Hasan Dede'yi incitti.
Kırıldı nurlu kalbi.
Aradan iki saat geçti.
O zengin kuyuya gitti.
Biraz su alacaktı.
Ancak gittiğinde, suyun tamamen çekilmiş olduğunu gördü.
İnanamadı gözlerine.
Kendi kendine “Bunda bir iş var" dedi.
Ve uyandı birden.
“Buldum!” dedi.
“Ben o zatın kalbini incittiğim için böyle oldu" diye düşünüp tövbe etti ve koştu bu zatın dergâhına.
(devamı yarın)