(Dünden devam)
Büyük veli güleryüzle karşıladı kendisini.
“Hoş geldin kardeşim.”
“Hoşbulduk hocam.”
“Su mu çekilmiş?”
“Evet efendim. Ama çok pişmanım. Ne olur, affedin. O kuyu artık sizindir” dedi.
Mübarek gülümsedi.
Ve o zengin adama:
“Pekâlâ, biz de kabul ettik. Şimdi git, o kuyudan bir miktar su getir de içelim” buyurdu.
Adam koştu.
Gördü ki kuyu ağzına kadar su dolu. Neredeyse taşacak.
Kendi kendine:
“Hey güzel Allah'ım. Sevdiğin kullar için neler yaratıyorsun. Seni de seviyorum, senin sevdiklerini de" dedi.
● ● ●
Hasan Dede zamanında valinin adamlarından bir zalim, zavallı birinin mahsulünü zorla aldı elinden.
Garip kimsesizdi.
Hasan Dede'ye gitti.
Şikâyette bulundu.
Hasan Dede valiye gitti. İki parmağını valiye doğru uzatıp o zalimin yaptığını anlatarak “Derhâl onu cezalandır!” buyurdu.
Ve çıkıp gitti.
Vali titriyordu.
Adamları:
“Sen ne yaptın, niye hemen pes ettin?” dediler
“Mecburdum” dedi.
“Korktun mu yoksa?”
“Evet çok korktum”
“Bir ihtiyardan korktun, öyle mi?” dediler.
Vali onlara:
“Öyle demeyin. Bana doğru uzattığı o iki parmak, iki mızrak gibi uzayıp az daha gözlerime girecekti. İtiraz etseydim gözlerimden olacaktım” dedi.
Ve cezalandırdı o zalimi.