(Dünden devam)
Bir gün Rahime yoktu.
Yiyecek aramaya çıkmıştı.
İkindi vakti girmişti.
Hakk teâlâdan müjde erişti.
Cebrail Aleyhisselam geldi.
Ona vahiy getirdi.
● ● ●
Rabbimiz:
“Yâ Eyyub! Bela verdim, sabrettin. Şimdi sıhhat ve nimet vereceğim. Ayağını yere vur. İki su çıkacak. Sıcak olanından gusleyle, soğuk olanından iç” buyurdu.
● ● ●
O da emre uydu.
Ayağını yere vurdu.
İki pınar fışkırdı.
Biri sıcaktı.
Öbürü soğuk.
Sıcağıyla gusletti.
Bedenindeki hastalık gitti.
Tamamen iyileşti.
Soğuğundan içti.
İçindeki hastalıklar da bitti.
Tamamen şifa buldu.
Eski kuvveti geri geldi.
Taze bir genç oldu.
● ● ●
Hazret-i Cibril Ona elbise giydirdi.
Başına taç koydu.
Lütuf bulutu üzerine geldi.
Üstüne altın parçacıkları saçıldı.
Rahime şehre gitmişti.
Az sonra geri geldi.
Ama şaşırıp kaldı.
Kocasını tanıyamadı.
Onu başkası sandı.
Kaybolduğunu zannetti.
Sahraya koştu.
Feryat ederek:
“Yâ Eyyub! Seni hangi canavar götürdü, hangi hayvan yedi?” deyip ağlıyordu. (devamı yarın)