(Dünden devam)
Sevgili Peygamberimiz (aleyhisselam), Ömer bin Hattab’a sevgiyle bakıp dostça kucakladılar.
Kuvvetle sıktılar.
Öyle ki kemikleri birbirine geçti sanki.
● ● ●
Kılıcı omuzundan düştü.
Dizinin bağı çözüldü.
Ve dizüstü yere çöktü.
Efendimiz eğildiler.
Omuzlarından tuttular.
Ve ayağa kaldırıp:
"İmana gel yâ Ömer!" buyurdular.
Ve beklenen oldu.
Şehadet'i okudu.
Müslüman oldu.
Efendimiz ve Müminler çok sevinip bir ağızdan tekbir getirdiler.
Allahü ekber!
Allahü ekber!
● ● ●
O anda Hazret-i Cebrail gelip "Ey Habibim! Sana, Allah ve müminlerden sana tabi olanlar yetişir!" mealindeki âyet-i kerimeyi getirdi.
Ayette kastedilen, Hazret-i Ömer'di.

KARDEŞLERİMİZ KAÇ KİŞİDİR?

Ömer bin Hattab (radıyallahü anh), imanla şereflenince Efendimize dönüp "Yâ Resulallah! Kardeşlerimiz kaç kişidir?" diye sordu.
Buyurdular ki:
"Seninle kırk olduk.”
Efendimize döndü.
Saygı ve sevgiyle:
"Yâ Resulallah! Kâfirler, müşrikler Lât ve Uzzâ putlarına âşikâre ibadet ederken, biz on sekiz bin âlemin Rabbine niçin gizli ibadet ediyoruz?" dedi. (devamı yarın) ("Menâkıb-ı çihâr yâr-i güzîn" kitabından alınmıştır.)