Kayyum-i Zaman Muhammed Sıbgatullah hazretleri, henüz gençken, babası Muhammed Masum hazretleri hacca gidiyordu. Yanında bazı talebeleri ile Muhammed Sıbgatullah da vardı ve kafilenin ekmek ve su ihtiyaçlarını temin vazifesi ona verilmişti.
Bir müddet gittiler.
Sonra mola verdiler.
● ● ●
Hizmetçiler gelip:
"Hamur hazır, fakat etrafta çalı çırpı olmadığı için ateş yakıp ekmek pişiremiyoruz. Arkadaşlar da acıktı, şimdi ne yapacağız” dediler.
O, bunu dinledi.
"Hamuru getirin!” buyurdu.
● ● ●
Koşup getirdiler. Hamuru eline alıp "Kimse gelmesin. Ben bunları şu tümseğin arkasında pişirip getireyim” dedi.
Ve kalkıp oraya gitti.
Orada başını açtı.
Bir parça hamur aldı.
Başına koyup pişirdi.
● ● ●
Bir daha koydu.
Onu da pişirdi.
Bir daha, bir daha. Bitmesine az kalmıştı ki arkadaşlarından biri “Gidip bakayım, ekmeği ne ile pişiriyor?” deyip yanına geldi.
● ● ●
Vaziyeti gördü.
O ise başını örttü.
Gizlemeye çalıştı.
Ve hiçbir şey belli etmeden sıcak ekmekleri ve artan hamuru alıp babasının yanına gelerek "Odun kâfi gelmedi, hepsini pişiremedim efendim!" dedi.
● ● ●
Babası gülümsedi ve şefkatli bir sesle "Şu arkadaş gelmeseydi, odun yetişecekti değil mi?" buyurdu.