Hazret-i Ömer halifeyken, bir gün İran'dan bir grup Müslüman geldi.
Huzuruna girdiler.
Müsaade isteyip:
"Ey halife! İranlı eşkıyalar yol kesip Müslümanlara zulüm yapıyorlar" diye şikâyet ettiler.
Hazret-i Ömer dinledi.
Birden gadaba geldi.
Ve üstlerine asker gönderdi.
İslam askeri oraya vardılar.
Düşmana ilk teklifi yaptılar:
"İman edin!"
"Hayır etmeyiz.”
"Öyleyse cizye verin!"
"Cizye de vermeyiz.”
● ● ●
O zaman savaşa tutuştular.
Ve zafer kazanıldı.
Çok ganimet alındı.
Mallar içinde içi "inci mücevher" dolu bir kutu vardı.
Başkumandan o kutuyu gördü.
Ve eline aldı.
Bir ere verip:
"Bunu Halifeye götür ve ‘kumandanın zatınıza hediyesidir’ de!" diye emretti.
Er “başüstüne” dedi.
Ve Medine’ye geldi.
O esnada Halife, fakirlere ziyafet veriyor, hatta yemekleri bizzat kendisi dağıtıyordu.
● ● ●
Bir ara o eri gördü.
Yanına çağırıp sordu:
"Seni kim gönderdi?”
Er cevaben:
"Başkumandan Mesleme" dedi.
Hazret-i Ömer, erin koluna girip onu evine götürdü. İçerde sergi olarak bir minder vardı, bir de kilim.
Eri mindere oturttu.
Kendi kilime oturdu.
(devamı yarın) ("Menâkıb-ı çihâr yâr-i güzîn" kitabından alınmıştır.)