Uhud günü İbni Kamia kâfiri, Sevgili Peygamberimizi öldürmeye yemin etmiş, her yerde Onu arıyordu. Efendimiz’in üzerinde iki zırh vardı.
Başında da miğferi.
Müşrik Onu gördü.
Hızla yaklaştı.
Kılıcını vurdu.
Efendimizin mübarek omuzları yaralandı.
● ● ●
Bu sırada Efendimiz, müşriklerin müslümanları düşürmek için kazdığı çukura yaklaşmışlardı.
Kâfir daha ilerledi.
Bir kılıç daha vurdu.
Efendimiz çukura düştü.
Miğferlerinin iki halkası mübarek yanaklarına battı.
● ● ●
Resulullah bu hâldeyken Ona ilk defa yetişen Hazret-i Ali oldu.
Mübarek elini tuttu.
Hazret-i Talha koştu.
O da bir elinden tuttu.
İkisi birlikte Sevgili Peygamberimizi o çukurdan çıkardılar ve harbin sonuna kadar da yanından ayrılmadılar.
● ● ●
Nihayet harp bitti.
Resulullah bitkindi.
Hazret-i Talha, Efendimizi sırtına alıp Uhud kayalığına çıkardı. Böylece Resulullah tarafından "Talhat-ül-Hayr”
-hayırlı Talha- lakabıyla şereflendi.
● ● ●
Fakat çok yorgundu. Ayrıca üst üste iki zırh giymiş ve kendisine yetmişten fazla kılıç vurulmuş olduğundan takat getiremedi.
Hazret-i Talha çöktü.
Efendimiz ona bastı.
Taşın üzerine çıktı ve "Talha
Resulullah’a yardım ettiği zaman cennet ona vacip oldu" buyurdular.