05 Ocak 2014
Abdüllatif Uyan

Gel, seninle sözleşelim

Efendimizin mübarek hanımlarından hazret-i Ümmü Seleme, ilk kocası Ebu Seleme Uhud’da yaralanınca, "Yâ Eba Seleme! Gel seninle sözleşelim. Sen ölürsen ben evlenmiyeyim. Ben ölürsem sen evlenme" dedi.
Ebu Seleme:
"Sen ölürsen ben evlenmem. Ama ben vefat edersem sen evlen" dedi.
Ve el kaldırıp:
"Allah’ım! Ümmü Seleme'ye, benden sonra benden daha hayırlı, onu hor görmiyecek bir koca nasip et" diye dua etti.
Sonra şehit oldu.
Hazret-i Ümmü Seleme dul kalınca Efendimize gelip "Yâ Resulallah! Zevcim şehit oldu, ona nasıl dua edeyim?" diye sordu.
Resulullah:
"Yâ Rabbî! Beni ve onu affeyle. Bana onun ardından, ondan daha hayırlı bir bedel ihsan et" duasını öğretti.
Az zaman geçti.
Önce Hazret-i Ebu Bekir, sonra da Hazret-i Ömer kendisine talip oldular.
Kabul etmedi.
Resul Aleyhisselam teklif edince hayır diyemedi.
Gelen dünürcüye:
"Resulullah'a hürmetlerimi arz et. Ancak benim kıskançlığım var, çocuklarım da var, ayrıca nikâhta şahit olacak bir velim yok" dedi.
Efendimiz:
"Allahü teâlâ kıskançlığını giderir. Çocuklarına gelince onlara ben bakarım" buyurdu.
Böylece Resulullah Efendimizin nikâhıyla şereflendi.