06 Ocak 2014
Abdüllatif Uyan

Beni Ona sen ver yâ Rabbi!

Peygamber Efendimizin mübarek hanımlarından Hazret-i Zeynep (radıyallahü anha), ilk iman edenlerdendir. Resulullah Efendimiz Onu, azatlı kölesi olan Zeyd bin Harise'ye nikâhladı.
İkisi evlendiler.
Ve mutluydular.
Ancak bir sene sonra Hazret-i Zeyd, Hazret-i Zeyneb'in hakkını gözetemediğinden ayrıldılar. Hazret-i Zeynep, bir azatlı tarafından zevceliğe layık görülmemiş bir duruma düşmesini düşünüp üzülüyordu.
Resulullah ona acıdı.
Zaten herkese acırdı.
Onun şerefini iade etmek için Hazret-i Zeyneb'i nikâh etmek istedi. Bu isteğini biriyle ona iletti.
● ● ●
Hazret-i Zeynep, bunu işitince pek çok sevindi.
Sevincinden kalktı.
İki rekât namaz kıldı.
Ellerini kaldırıp:
"Yâ Rabbî! Senin Resulün beni istiyor. Eğer Onun zevceliğiyle şereflenmemi takdir buyurduysan, beni Ona sen ver" diye dua etti.
Duası kabul oldu.
Bir ayet gelerek:
"Zeyd, onun hakkında istediğini yaptıktan/Zeyneb'i boşadıktan sonra biz onu sana zevce ettik" buyuruldu.
Hazret-i Zeyneb'in nikâhını Hakk teâlâ yaptı.
Ne şeref!
Bunun için Resulullah Ayrıca nikâh yapmadı. Hazret-i Zeynep bununla övünür ve "Her kadını babası evlendirir, beni ise Allahü teâlâ nikâhladı" derdi.