Efendimiz buyurdu:
“Bir kimse ne zaman bana bir salevat getirirse Hakk teâlâ o salevattan bir melek yaratır.
Ve ona emreder ki:
‘Senin işin, bu kuluma dua etmektir’.
Melek emri dinler.
Ta kıyamete kadar ona dua eder.”
● ● ●
Yine buyurdular ki:
“Ey Eshabım! Kıyamet gününde bir kısım Müslümanlar hesaba çekilirler.
Ve sevapları ağır gelir.
Onlara:
‘Siz cennete girin’ denir.
Onlar cennete giderler.
Daha doğrusu gidemezler.
Zira yollarını şaşırırlar.”
Eshap merak etti.
Ve sordular:
“Niçin yâ Resulallah?”.
Buyurdular ki:
“Çünkü onlar benim ismimi duyarlardı da, bana bir salevat okumazlardı.”
● ● ●
Cafer bin Muhammed radıyallahü anh anlatır:
“Efendimiz (aleyhisselam) bir kere hasta olmuşlardı.
Cebrail Aleyhisselam ziyarete geldi.
Ve sordu:
‘Nasılsın yâ Resulallah?’
‘Biraz rahatsızım’ buyurdular.
Melek meyve getirmişti.
O meyveleri arz etti.
Efendimiz o meyveleri mübarek eline alır almaz zikre başladılar:
‘Allah! Allah! Allah!’
Zikir sesleri rahatça duyuluyordu.”