Abdullah bin Ömer (radıyallahü anh) anlatıyor:
“Asr-ı saadette bir gece rüya görmüştüm. Elimde ipekli bir kumaş parçası vardı ve ben cennette nereyi istesem bu ipek sayesinde oraya uçuyordum.
Derken iki kişi geldi.
Beni sıkıca tuttular.
Cehenneme götürdüler.
Çok korktum. O anda yanıma bir melek geldi ve ‘Korkma, sana bir şey yapmıyacaklar’ dedi.
Çok sevindim.
Beni bıraktılar.
Hazret-i Hafsa benim bu rüyamı Resulullah'a anlatmış. Sevgili Peygamberimiz ‘Abdullah ne iyi insandır. Keşke geceleri de namaz kılsa’ buyurmuşlar.”
Bunu işittim.
Çok sevindim.
O günden itibaren gece namazı kılmaya başladım ve ölünceye kadar buna devam ettim.”
● ● ●
Abdullah bin Ömer hakkında, bir seveni şöyle anlatıyor:
“O Mekke'ye geldiğinde bize misafir olurdu. Geceleri kalkar, teheccüd kılardı.
Bir gece yine kalktı.
Ve beni uyandırıp:
‘Kalk namaz kıl ve Kur’ân-ı Kerim’in üçte birini oku’ dedi.
Ben de kalktım.
Namaz kıldım.
Ve kendisine ‘Sabah yaklaştı, bu kısa zamanda Kur’ân-ı Kerim’in üçte birini okuyup yetiştiremem’ dedim.
Bana cevaben:
‘Öyleyse İhlas suresini oku. Çünkü bu sure, Kur'ânın üçte birine bedeldir’ dedi.”