Bir gün sevdikleri, Zeynelabidin Ali hazretlerini ziyarete geldiler.
Kölesine:
"Misafirlerimize yemek getir!" diye seslendi
Mutfak, alt kattaydı.
Köle mutfağa indi.
Bir sofra hazırlayıp merdivenden çıkarken, yemek dolu sofra kaydı elinden. Altta oynayan küçük oğlunun üzerine düştü ve çok sevdiği çocuğu vefat etti.
Köle çok korktu.
Korkudan titriyor, nasıl ceza vereceğini düşünüyordu ki “Korkma! Seni affettim" buyurdu.
Sonra da azat etti.
Yavrusunun teçhiz ve tekfinini yapıp gözyaşları içinde defnetti kabrine.
● ● ●
Bir sohbetinde "Kibirliye şaşıyorum. Zira kibredecek nesi vardır ki? Önce bir damla suydu, sonra bir avuç toprak olacak" buyurdu.
Bir nefes aldı.
Ve ardından:
"Şunlara da şaşarım ki toprağa koydukları bir çekirdeğin, az zaman sonra koca bir ağaç olduğunu görürler de, ‘bu nasıl oluyor?’ diye düşünmezler" buyurdu
Vefatından sonra rüyada görüp “Dünyaya geri dönmek ister misiniz?” diye sordular.
Cevabında:
“Tek şey için isterim” buyurdu.
“O nedir?” dediler.
“Ayağıma demirden ayakkabı giyer, bütün dünyayı kapı kapı dolaşıp (Ey insanlar! Uyanın. Ölüm var, ahiret var. Orada her işinizden ince ince hesap var!) derim” buyurdu.