Sultan III Mustafa Han, İstanbul'daki Laleli Camiini yaptırdığı sıralarda, o çevrede Laleli Baba namında bir Allah dostu'nun ziyaretine gitti bir gün.
Tam kalkacaktı ki:
“Efendi hazretleri, bu dünyada en güzel şey nedir?” diye sordu.
Laleli Baba:
“En güzel şey, yiyip içmek ve def-i hacetini rahat bir şekilde yapabilmektir” buyurdu.
Hükümdarın canı sıkıldı.
Ayrılıp saraya döndü.
Ertesi gün şiddetli bir kabızlığa yakalandı. Kıvranıyordu sancıdan. Nihayet anladı hatasını. Laleli Baba'ya gidip:
“Beni affet” dedi.
Laleli Baba:
“Seni bu dertten kurtarırsam, karşılığında ne vereceksin?”
diye sordu.
“Yaptırmakta olduğum camiyi sana hibe edeyim” dedi.
Mübarek omuz silkti:
“Yetmez!”
Daha neler neler va’dettiyse de hep aynı cevabı aldı: “Yetmez!”
Sordu nihayet:
“Peki ne istiyorsunuz efendim?”
“Saltanatını.”
“Tamam, saltanatım da senin olsun” dedi.
Büyük veli, dua etti.
Padişah rahatladı.
Laleli Baba “Tamam mı, şimdi padişah ben miyim?” dedi.
“Evet, padişah sizsiniz” deyince, “Bir saltanat ki bir def-i hacete değişiliyor, böyle ucuz saltanat lazım değil. Caminin adı bize yeter” buyurdu.
Ve o mabede, Laleli camii adı verildi.