Yusuf Aleyhisselam Mısır'a sultan olup babasını Mısır'a davet etti. Yakub Nebi dört yüz kişilik kafileyle düştü yollara. Yusuf Nebi, bütün erkânıyla babasını karşılamaya çıktı.
Derken kafile geldi.
Yusuf Nebi uzaktan babasını gördü. Atından yere atladı.
Ve babasına koştu.
O da Ona koşturdu.
Birbirlerine kavuştular. Sarmaş dolaş oldular.
Melekler:
"Ey Rabbimiz! Hiç kimse diğerini bu kadar sever mi?" diye sordular.
Hakk teâlâ:
"İzzetim ve celalim hakkı için, benim ümmet-i Muhammed’e olan muhabbetim bundan kat kat fazladır” buyurdu.
Yusuf Nebi bütün halkı camiye topladı. Minbere çıktı ve toplanan cemaate:
"Ey insanlar! Siz kimsiniz?" diye sordu.
Bir ağızdan:
"Senin köleleriniziz!” dediler.
Memnun oldu.
Ve babasını gösterip "Ey insanlar! Şu gördüğünüz zat, benim babamdır. Hepinizi onun hürmetine azat ettim" buyurdu.
Kıyamet günü de öyle olur.
Günahkâr müminler korkuyla bekleşirken, Sevgili Peygamberimiz oraya teşrif eder.
Hakk teâlâdan nida gelir:
"Sizler kimlersiniz?"
Cevap verirler ki:
"Senin kullarınızız.”
Hakk teâlâ:
"Hepinizi bu ümmi Peygamber hürmetine azat ettim” buyurur.