Hicri 9. senede Tay kabilesine bir sefer düzenlendi. Reisleri Adi bin Hatem, Eshabı uzaktan görünce kaçtı. Kız kardeşi Sefane esirler arasındaydı.
Resulullah Efendimiz Sefane'yi gönderip kardeşi Adi bin Hatem'i bulup getirmesini emretti.
Sefane gitti.
Adi'yi buldu.
Sonrasını Adi bin Hatem şöyle anlatır: “Medine’ye gelip Resulullah’ı sordum.
‘Mescittedir’ dediler.
Ben de oraya gittim.
Ve selam verdim.
Buyurdular ki:
‘Sen kimsin?’.
‘Adi bin Hatem'im’ dedim. Beni evine götürdü. İçi hurma lifiyle dolu bir minder getirdi.
Ve yere koyup:
‘Otur’ buyurdu.
Kendi yere oturup:
‘Yâ Adi! Müslüman ol ki selamette olasın’ buyurdu.
‘Benim dinim var’ dedim.
O cevaben:
‘Sen Rakusiyye dînindesin ve kavminin dörtte bir ganimetini yiyorsun. Bu, senin dîninde sana helal değildir’ buyurdu.
Çok şaşırdım ve:
‘Vallahi doğru söylüyor. Bu zat Allah tarafından gönderilen bir Peygamberdir’ dedim.
O ara bana:
‘Yâ Adi! Seni İslam’a girmekten alıkoyan şey nedir?’ dedi.
Cevap veremedim.
Onu çok sevmiştim.
Ve içimden ‘Böyle güzel yüzlü, tatlı sözlü bir kimse yalancı olamaz’ dedim.
Ve müslüman oldum.