Ali Semerkandi hazretleri (rahmetullahi aleyh) Ankara’nın Çamlıdere beldesinde yaşayan bir velidir.
Oranın halkını irşad etti.
Ve o beldede vefat etti.
Bir gün şunu anlattı cemaatine:
“Bir kişi, Peygamber Efendimizi gördü rüyasında.
Huzurunda bir grup evliya da vardı. Bir ara gök kapısı açıldı ve elinde ibrik leğen olan bir melek geldi oraya.
Resulullahtan başlayarak herbirinin önüne gelip durdu.
Ve su döktü onlara.
Hepsi ellerini yıkadılar.
O kişi sıranın sonundaydı.
Lâkin sıra ona gelince, melek aldı ibrikle leğeni, çıktı gökyüzüne.
Elini yıkayamadı garip.
Ama çok üzülmüştü.
Ne yapacağını şaşırdı.
Efendimize yaklaştı ve ‘Yâ Resulallah! Ben, her ne kadar bu mübarek cemaatten değilsem de sizi ve bu evliya zatları çok seviyorum’ dedi.
Efendimiz cevaben;
‘Bizi seven de bizdendir!’ buyurdular.
O anda melek tekrar geldi.
Ona da su döktü.
O da yıkadı elini.
Ooh, ferahlamıştı...
Resulullah Efendimiz ona sevgiyle bakıp ‘Bizi sevdikçe bizimlesin!’ buyurdular.
Adam uyandı uykudan.
Çok duygulanmıştı.
Bu rüya bereketiyle o da velilerden oldu tez zamanda.”