Ebu Hureyre (radıyallahü anh) anlatır:
“Bir gün açlığa dayanamayarak evimden çıkıp mescide gittim. Bir grup Eshabı da orada gördüm.
‘Niçin geldin?’ dediler.
"Açlıktan" dedim.
‘Biz de açlıktan geldik’ dediler.
Bunun üzerine hep birlikte Resulullah Efendimizin huzuruna vardık. Efendimiz bizi görünce ‘Bu saatte buraya gelmenizin sebebi nedir?’ diye sordu.
‘Açlıktan yâ Resulallah!’ dedik.
Bir tabak hurma getirdi.
Ve ikişer tane verdi.
Ben birini yedim.
Diğerini sakladım.
Resulullah Efendimiz görüp ‘Niçin onu da yemedin?’ buyurdu.
‘Anneme ayırdım’ dedim.
‘Onu da ye, sana annen için iki tane daha vereceğim’ buyurdu.
● ● ●
Ebu Hureyre (radıyallahü anh) geceleri ibâdetle geçirir, sabaha kadar namaz kılar, Kur’ân-ı Kerim okurdu.
Hep abdestli bulunurdu.
Herkese de tavsiye ederdi.
Efendimizin "Abdestli olan vücut âzâsına cehennem ateşi dokunmaz" buyurduğunu söylerdi.
Ölüm vakti yaklaştı.
Bir gün ağlıyordu.
Sebebi sorulunca "Âhiret azığının azlığından ağlıyorum" dedi.