Asr-ı seadette bir Yahudi, Bilâl-i Habeşi'nin Ezanını dinlerdi. Dinlememek için kendini zorlar, fakat ister istemez yine dinlerdi.
Ne yapacağını şaşırdı.
Bu işe çareler aradı.
Bir gün Hazret-i Bilâl'in maddi sıkıntı içinde olduğunu öğrendi.
Hemen yanına gitti.
Hatırını sorup "Sana istediğin kadar borç veririm. Fakat ödeyemezsen bana köle olacaksın!" dedi.
Böylece anlaştılar.
İstediği parayı verdi.
Ancak Bilâl-i Habeşi borcunu ödiyemedi ve o gece uyku tutmadı. Kendi kendine "Köle olursam, artık ezan okuyamam" diye düşünürken kapısı çalındı. Gelen kişi "Seni Resulullah çağırıyor" dedi.
Hemen kalkıp huzura koştu.
Edeple beklemeye başladı.
Efendimiz geldi ve "Yâ Bilâl! Ticaretten dönen filan kervanda, yükleriyle birlikte bana hediye edilmiş üç deve var. Onları al, borcunu öde" buyurdu.
Bilâl-i Habeşi:
"Başüstüne" dedi.
Ve gidip onları teslim aldı. Develere yem verip sabah ezanını okumak üzere mescide gitti ve o tatlı sesiyle sabah ezanını okudu.
Namazını kıldı.
Ve Yahudiye gidip borcunu ödedi. Yahudi şaşkın şaşkın dönüp gitti. O yine hoş sesiyle ezan okuyarak Medine semalarını çınlatmaya devam etti.