İznik'te medfun Davud-i Kayseri hazretlerinin dergâhına bir genç gelip “Efendim, maddi sıkıntıdayım, ne iş yapsam acaba?” diye arz etti.
Büyük veli;
“Soygunculuk yap!” buyurdu.
Delikanlı çok şaşırdı.
Dağa çıkıp bir harami çetesiyle karşılaştı ve doğruca reislerine gidip rica etti:
“Beni de aranıza alır mısınız?”
“Olur ama ne dersek yapacaksın. İtiraz istemem!”
“Peki yaparım” dedi.
Az sonra bir kervan yaklaştı. Haramiler, birden saldırıp önce mallarını aldılar. Sonra insanları bağladılar tek tek.
Sıra öldürmeye gelmişti.
Çete başı emretti gence:
“Haydi, öldür şunları!”
Delikanlı “Yâ Rabbî! Yanlış iş yapmaktan beni koru” diye yalvardı içinden. O anda büyük velî ona görünüp “Çete başını öldür!” diye fısıldadı.
Eh, işareti almıştı...
Gereğini getirdi yerine. Reislerinin hâlini gören adamları, kaçıp toz oldular bir anda. Mal ve canları kurtulan kervan ehli, bu delikanlıya keseler dolusu "altın" verip teşekkür ettiler.
Genç bir anda zengin oldu.
Ve sevinçle koştu dergâha.
Büyük velî onu görünce;
“Kimseye söyleme! Sır kalsın aramızda” buyurdu. Bir daha ayrılmadı bu kapıdan.