Hindistan'ın büyük velilerinden Bediüddin Seharenpuri hazretleri İmam-ı Rabbani hazretlerine talebe olmadan önce Hazret-i İmam'ın sohbetlerini dinlemeye giderdi.
Bir gün evden çıktı.
Yolda bir kız gördü.
Ve âşık oldu. O günden itibaren namazı bırakıp günahlara daldı. Hazret-i İmam, ona "Bedi'uddin, niçin namaz kılmıyor ve neden günahlardan sakınmıyorsun?" buyurdu.
İmamı çok seviyordu.
Ama ters cevap verip:
"Ben böyle nasihatleri çok dinledim. Bana böyle nasihatler tesir etmiyor" diye arz etti.
İmam- Rabbani hazretleri "Yarın gel, bir şeyler yaparız" buyurdu.
Ertesi gün oldu...
Ama gidemedi...
Zira tam çıkacaktı ki sevdiği kız onlara misafir geldi. Onunla konuşmaya dalıp Hazret-i İmam'a üç gün sonra gidebildi.
Ve huzura vardı.
Hazret-i İmam;
"Geç geldin ama yine iyi ettin. Abdest al, iki rekât namaz kıl ve hemen yanıma gel" buyurdu.
Bediüddin:
"Peki efendim" dedi ve emri yerine getirdi. Hazret-i İmam, kalbini ona çevirip bir teveccüh buyurunca kendinden geçip yere yıkıldı!.. O hâlde onu kaldırıp eve götürdüler.
Bir gün geçti...
Kendine gelip kalbini yokladığında o kıza tutkunluktan iz bile kalmadığını gördü ve çok çalışıp yüksek derecelere kavuştu.