Ebu Abdullah Mehai hazretlerinin bulunduğu köye düşman askeri saldırdı! Köylüleri öldürmek için hücum ettiler! Ancak kime kılıç vursalar tesir etmiyor, kan akmıyordu.
Bu, inanılmaz şeydi.
Çok şaşırdılar!
Bir talebesi, içinden "Burada harp var. Kaçıp memleketime gideyim, harp bitince geri dönerim" diye düşündü...
Ve yola çıktı...
Ama hocasından izin almamıştı. Köyden bir miktar uzaklaşınca düşman askerleri onu görüp yakaladılar.
Ve vurup öldürdüler.
Hayret! Kılıçları başkalarına tesir etmezken buna tesir etmişti... Hikmetini köylülere sorduklarında;
"Burada Ebu Abdullah Mehai diye bir zat var. Onun hürmetine kılıçlarınız bize tesir etmez" dediler.
Bunun üzerine onu yakaladılar.
Ve çok kılıç çaldılar.
Yoruluncaya kadar...
Nihayet Ebu Abdullah hazretleri yere düştü.
Askerler "öldü" deyip gittiler. Ebu Abdullah hazretlerinin talebeleri, hocalarının evine gelince şaşırdılar!
Zira hayattaydı.
Ve namaz kılıyordu.
Selâm verince "Hocam, size kılıç vurdukları vakit hiç acı duydunuz mu?" dediler.
Ebu Abdullah;
"Hayır, hiçbir şey duymadım" buyurdu.
Talebeleri:
"O anda ne ile meşguldünüz?" dediklerinde "Yasin suresini okuyordum. Onlar gidince namaza durdum" buyurdu.