Muhyiddin İskilibi hazretleri âlim ve veli bir zattı. Bir gün dergâhında sohbet ediyordu sevdikleriyle.
Cemaatten biri;
“Efendim, dinde kocanın yeri nedir?” diye sordu bu zata.
Cevaben şunu anlattı:
“Asr-ı saadette bir hanım vardı ki beyine çok iyi hizmet ederdi.
Akşam eve gelince paltosunu alır ve güleryüzle karşılardı kendisini.
Bir gün üzüntülü geldi adam...
Hanımı merak etti:
Ve sordu hemen:
‘Hayrola bey, neyin var?’
‘Yok bir şey’ dedi.
‘Üzgün görünüyorsun ama.’
‘Evet, üzgünüm biraz.’
O vakit kadın;
‘Üzüntünün sebebi ahiretse Allah derdini arttırsın. Yok dünya için üzgünsen üzülme boş yere’ dedi.
Adam şaşırdı:
‘Neden böyle diyorsun?’
Hanımı ‘Dert, ahiret derdidir bey. Dünya için üzülmeye değer mi?’ dedi.”
Bunu anlatıp;
“Beyinin hukukunu gözetmeyen kadın, Allahü teâlânın hakkını gözetmemiş sayılır” buyurdu.
Sordular:
“Ya rızasını kazanırsa?”
“O zaman cennete kolay girer... Nitekim hadîs-i şerifte İnsanın insana secde etmesi caiz olsaydı hanımların beylerine secde etmelerini emrederdim buyuruldu” dedi.