Hayber seferinde Resulullah Efendimiz harp ganimeti olarak kendisine düşen Hazret-i Safiyye'yi (radıyallahü anha) devesinin arkasına aldı.
Geriye dönüyorlardı.
Devenin ayağı kaydı.
İkisi birden deveden düştüler! Hazret-i Ebu Talha bu haberi alıp süratle yanlarına koştu... Resulullah’ı baygın hâlde görünce aklı başından gitti!
Efendimizi aldı.
Deveye bindirdi.
Kendisi ve Enes bin Mâlik, develerine binmiş oldukları hâlde Resulullah’ın iki yanına geçip dengeli bir vaziyette Onu Medine'ye getirdiler.
● ● ●
Hazret-i Ebu Talha, Medine'deki Eshabın en zenginlerinden olup bütün malları ve hayvanları Berha mevkiinde bulunuyordu.
Burası Medine'deydi.
Ve mescide yakındı.
Resul Aleyhisselâm sık sık buraya uğrar, manzarasını seyreder ve meşhur olan suyundan içerlerdi.
Yine bir gün uğradılar.
İşte o gelişlerinde;
"Sevdiğiniz mallarınızdan yoksullara vermedikçe sevaba kavuşamazsınız" mealindeki âyet-i kerime nazil oldu.
Ebu Talha bunu işitti.
Bütün mallarını topladı.
Ve Efendimize bağışladı.
Ancak Resulullah Efendimiz; bu malları akrabasına dağıtmasını isteyince emir buyurdukları şekilde bütün mallarını akrabalarına sadaka olarak dağıttı.