Hazret-i Ebu Talha'nın evinde güzel bir yemek pişirildiğinde mutlaka Resûl-i Ekrem Efendimiz hatırlanır, Onun da bu yemeğe iştirakini isterlerdi.
Onsuz yapamazlardı.
Hazret-i Enes anlatır:
“Bir gün üvey babam Ebu Talha tavşan avlamış, evde pişirilmiş, Resûl-i Ekrem Efendimiz için de bir hisse ayrılmıştı.”
O böyle anlatıyordu.
Eshap da dinliyordu.
O mecliste olanlar;
“Resûl-i Ekrem Efendimiz de bu yemekten yediler mi?” diye sordular.
Enes bin Mâlik:
"Evet, Resulullah Efendimiz de o yemekten yediler" dedi.
Ümmü Süleym (radıyallahü anha) bu gibi fırsatları hemen değerlendirirdi.
Hazret-i Enes diyor ki:
“Annem Ümmü Süleym beni bir gün Resûl-i Ekrem Efendimize gönderdi...
Bir de kap verdi elime.
İçi hurma doluydu.
Hurmalar da tazeydi.
Resulullah Efendimiz mübarek elleriyle o hurmadan alarak hanımlarından her birine gönderdi...
Geri kalan hurmaları kendisi yedi.
Arzu ve iştahla yediği belliydi.”
● ● ●
Bir gün Ebu Talha’ya:
“En hayırlı iş nedir?” diye sordular.
Cevabında:
“İnsanlara din öğretmektir. Çünkü bu iş, peygamberlerin vazifesidir” buyurdu.